| | Κατά τη διάρκεια των δύο αυτών ημερών επιχειρήθηκε μία διεπιστημονική προσέγγιση με εισηγήσεις από την Ελλάδα και το εξωτερικό, Αμερική και Ευρώπη. Έγινε προσπάθεια να καλυφθεί μία πολλαπλότητα θεμάτων και περιόδων, ξεκινώντας από τις επιστολές του αποστόλου Παύλου και την αρχέγονη Εκκλησία στην πατερική αναθεμελίωση της αριστοτελικής φιλοσοφίας και φτάνοντας μέχρι και την εποχή του όψιμου Μεσαίωνα και της Τουρκοκρατίας, ενώ δεν έλειψαν και οι αναφορές σε σύγχρονες προκλήσεις. Περιελήφθησαν, επίσης, αναφορές του Αριστοτέλους στον Ιουδαϊσμό στη φιλολογία και την τέχνη, αλλά και στον αραβικό κόσμο και το Ισλάμ. |
| | Στο συνέδριο έλαβε χώρα μία πολλαπλότητα προσεγγίσεων. Τέθηκαν τα κριτήρια της διαφοράς στην πρόσληψη του αριστοτελισμού στον ελληνόφωνο και στον λατινόφωνο Μεσαίωνα, αλλά τονίστηκε και ο αναντικατάστατος ρόλος του Αριστοτέλους στον διάλογο μεταξύ της Βυζαντινής Ανατολής και της Λατινικής Δύσης, ένας διάλογος που συνεχίζεται ακόμη και σήμερα έχοντας στο επίκεντρο την αριστοτελική έννοια της έξεως. Αναπτύχθηκαν οι χρήσεις του Αριστοτέλους στην τυπική εκπαίδευση και τη θεολογία στο Βυζάντιο του 14ου και 15ου αιώνα, με αναφορές και στην πρόσληψη του Θωμά Ακινάτη από τους Βυζαντινούς. Αναπτύχθηκαν συστηματικώς θέματα της αριστοτελικής φιλοσοφίας, όπως η θεωρία της μεσότητος, η ψυχή, το πρώτο κινούν ακίνητον και η έννοια της θεότητος, αλλά με αναφορά σε σύγχρονα θέματα όπως η επιστροφή της ηθικής της αρετής στη σύγχρονη φιλοσοφία και συναφείς επιστροφές του αριστοτελισμού στην ηθική και πολιτική σκέψη και την επιστημολογία, καθώς και ίχνη του στη νεότερη θεολογία. Τονίστηκε η αναντικατάστατη προσφορά του Αριστοτέλους στη μεθοδολογία και στην ορολογία της Θεολογίας, αλλά και η μεταμόρφωσή του που επιχειρήθηκε από τους χριστιανούς που ανανοηματοδότησαν πολλούς όρους του, για να εκφράσουν την αλήθεια της Αποκάλυψης. |